De haven van Rotterdam staat aan de vooravond van een gigantische vergroeningsslag. Je zou zeggen dat dit aantrekkingskracht voor jongeren vergroot om er aan de slag te gaan, maar de werkelijkheid is weerbarstiger.

[ihc-hide-content ihc_mb_type=”show” ihc_mb_who=”2,4″ ihc_mb_template=”3″ ]

Het Havenbedrijf Rotterdam houdt eens in de zoveel tijd een reputatieonderzoek, waarin het laat uitzoeken hoe de buitenwereld tegen de haven aankijkt. De laatste jaren blijkt hieruit dat de reputatie uitzonderlijk goed is, maar dat dit langzaam maar zeker ietwat afkalft. Aspecten die de reputatie van de haven geen goed doen, zijn vervuiling en drugssmokkel. Het is ook hierdoor dat veel jongeren de haven niet als een aantrekkelijk gebied beschouwen om later in te gaan werken. Petra van Lange, bestuurslid bij STC Group, zei op het vorige maand gehouden Havencongres in Rotterdam dat jongeren ook het idee hebben dat werken in de haven ‘vies’ is. 

Kantelen

Dat is des te vervelender omdat – mede door de vergrijzing – een grote hoeveelheid van duizenden, moeilijk te vervullen havenvacatures is ontstaan. Volgens Van Lange heeft het voor bedrijven geen zin om een ‘war on talent’ aan te gaan. “Niet alleen in de haven is er een tekort, ook in het onderwijs en de zorg. We vissen allemaal in dezelfde vijver. De haven heeft geen aantrekkelijk imago voor jongeren. Dat moeten we kantelen door de vergroening in de haven voor het voetlicht te brengen.” Van Lange pleit voor een ‘interventie’ die vanuit het ‘mainport-ecosysteem’ moet worden aangegaan. Wat helpt is dat jongeren het in hun werk steeds belangrijker vinden om een bijdrage aan de maatschappij te leveren.

Kritische schoonmoeder

Shell bouwt in Pernis een biobrandstoffenfabriek, is bezig met de voorbereidingen voor de bouw van een electolyser op de Tweede Maasvlakte en is betrokken bij ‘groene’ projecten als H-vision, Porthos en Waste-to-Jet. Jos van Winsen, directeur van de raffinaderij van Shell in Pernis, zegt mede vanwege initiatieven als deze trots te zijn om voor Shell te werken. Al erkent hij dat zijn kritische schoonmoeder hem af en toe met moeilijke vragen bestookt, want het bedrijf staat nou eenmaal ook als een grote vervuiler te boek. “Soms zijn mensen emotioneel en moet je ze meenemen op die reis. Ook binnen het bedrijf hebben wij jonge, activistische medewerkers met wie wij gesprekken voeren. Het is belangrijk te beseffen dat de energietransitie niet in een dag is geregeld. De wereld is complex.” 

Uitdaging

Dat de overheid moeite heeft om de vergroeningsambities van bedrijven heeft bij te benen, ziet Van Winsen als ‘groeistuipen’. “Dat hoort erbij. Ik blijf optimistisch. We kunnen alleen versnellen door samen te werken. We zijn nu aan het planken, planken, planken. Shell heeft in jaren niet zoveel geïnvesteerd. Ik ben ervan overtuigd dat het straks niet op het geld aankomt. De resources – mensen dus – zijn gelimiteerd. Daar ligt een grote uitdaging.”

Van der Chijs (Deltalinqs): ‘Soms zijn rare keuzes nodig’

“Leerwerkakkoorden hebben onvoldoende resultaat opgeleverd. We moeten het anders gaan regelen”, zegt Victor van der Chijs, voorzitter van Deltalinqs over het tekort aan arbeidskrachten in de haven. “De haven moet niet als vervuilende, oude economie worden neergezet, maar als koploper van de energietransitie. We gaan een compleet nieuwe economie uitvinden. Dat moet jongeren aanspreken.” Volgens Van der Chijs moeten soms ‘rare keuzes’ worden gemaakt. “Te weinig jongeren kiezen voor techniek. Laten wij hen hierbij helpen, door ze wat te duwen. Dat soort ingrepen zijn nodig.”

[/et_bloom_locked]